Albert IJspeert is afgestudeerd in de werktuigbouwkunde en heeft jarenlang gewerkt bij CERN, het Europese laboratorium voor deeltjesfysica, gevestigd in Genève, Zwitserland.

Bij CERN ontwikkelde hij de supergeleidende correctormagneten voor de Large Hadron Collider (LHC). In dat proces vond hij de ‘diafragma techniek’ uit die wordt gebruikt om de supergeleidende spoelen in deze magneten te centreren en vast te klemmen.

CERN patenteerde de techniek en het bedrijf van IJspeert werd een spin-off van CERN om deze techniek te ontwikkelen voor verdere industriële toepassingen op verschillende gebieden zoals turbines, elektromotoren, werkbehoud en profielfixatie.

Hij heeft een ruime ervaring in: elektromechanica en magnetisme, en dit in omgevingen met vacuüm en nucleaire straling

Hij was tot voor kort ook actief als ouderling in de doopsgezinde kerk.